Etiyopya’da kahve yetiştiriciliği 5 ana bölgede yapılıyor bunlar Sidamo, Limu, Yirgacheffe, Harrar ve Djima. Sidamo bölgesine ait olan bu çekirdekler 1600-1900 metre yükseklikte yetişiyor.
Sidamo, Güney Etiyopya'da Rift Vadisi'ndeki Awasa Gölü'nden güneye yayılan verimli yaylalarıyla geniş bir alanı kapsar. Değişen mikro iklim ve yüksekliği olan 20'den fazla farklı idari alanlardan oluşur. Sidamo olarak adlandırılan birçok kahve birbirinden farklı ve çeşitli sınıflarda profillere sahiptir. Etiyopya'daki çoğu orta-güney bölge kahvesi 'Sidamo' olarak adlandırılır ve daha sonra belirli kasaba isimleri veya mikro bölgeler kullanılarak sınıflandırılır.
Etiyopya kahve sınıflandırması 1-9 arasında yer alıyor bunlar kahve, boyutu, nitelik, defect gibi birçok farklı kriterle değerlendiriliyor. Bu çekirdek 2. Kategoride yer alıyor. Sınıflandırmada 1. ve 2. kategoriler özellikli kahve olarak nitelendiriliyor. Typica doğal mutasyonlarından oluştuğu için heirloom varyetesi altında sınıflandırılan çekirdekler, boyut olarak da birbirine yakınlar.
Yıkama yöntemi ile işlenen kirazlar su dolu bir havuzda bekletiliyor ve burada fermente oluyorlar. Böylece meyvenin çekirdekten ayrışması daha da kolaylaşıyor. Yıkama esnasında tambur ve eleklerle çekirdekler tamamen meyveden arındırılıyor ve güneşte kurutulup belirli bir süre depolarda dinlendirildikten sonra ihracat için hazır hale geliyorlar.
Detaylı Bilgi
Etiyopya kahvenin ana vatanı olunca Arabica çekirdeklerinin atası olan Typica tipinin genetik binlerce doğal mutasyonunu bulmak mümkün hale geliyor. Öyle ki Etiyopya’daki genetik yapı dünyanın kalanı ile kıyaslandığında %99 oranında farklılaşıyor. Kahve sınıflandırılırken genetik kodlarına bakılıyor. Etiyopya aşırı derecede farklı çeşitlilik sunduğu için dünya klasmanında grup genetiğine oturtulamayan Typica mutasyonları da "diğer” diye adlandırabileceğimiz bir tip altında toparlanıyor. Bu tipin ismi ise Heirloom.
Dünyada kahve ilk olarak Etiyopya’da 850’li yıllarda keşfediliyor. Bu muhteşem bitkinin bir içecek olduğu 50-100 yıl gibi kısa sürede anlaşılsa da ticaretinin yapılabileceği ise 1100’lü yıllarda Somali’li tacirlerin kahveyi keşfetmesi ile gerçekleşiyor. Etiyopya’da kahve diğer yetiştirici ülkelerden özellikle de kahve yetiştirmeye sömürgecilik döneminde başlayan ülkelerden çok daha farklı. Ülkenin büyük gelir kaynaklarından (Dış ticaret gelirinin yaklaşık %60’ı) kahve olmasına rağmen Etiyopya’da kahve yetiştiriciliğinin ana sebebi ticaret değil, neredeyse keşfedildiği günden beri kahve içilen ve tüketilen ülkede kahve hayatın bir parçası.
Kahve yetiştiriciliğinin %98’i köylüler ve küçük çiftlikler tarafından yapılıyor. Kalan %2 ise devlet çiftliklerinde gerçekleşiyor. Latin Amerika ülkelerinde devlet desteği (eğitim, kredilendirme vb.) oldukça önemliyken. Etiyopya’da halk üretimi devlet üretiminden çok daha verimli sonuçlar veriyor. Bu da halkın kahvede ve kahve yetiştiriciliğinde yetkin olduğunun bir göstergesi. Hal böyle olunca,1980lerde devlet tarafından oluşturulan ECTA (Etiyopya Kahve ve Çay Bakanlığı) ilerleyen dönemde eforunu daha çok pazarlama ve tanıtım tarafında kullanmaya başlıyor.
Kahve dışında Etiyopya’nın tarım alanındaki diğer gelirlerini ise bakliyat, çiçekçilik, khat ve pamuk oluşturuyor.
